บทที่ 397

บนโต๊ะอาหาร

ม่อไป๋นั่งรอพวกเธออยู่ที่ฝั่งตรงข้าม เมื่อเห็นพวกเธอมาถึง เขาก็เผยรอยยิ้มออกมา

“อรุณสวัสดิ์”

เหมิงเหมิงและเหนียนเหนียนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่แปลกประหลาด ดังนั้นเมื่อม่อไป๋ทักทายพวกเขา สายตาของทั้งคู่ก็หลบเลี่ยง ไม่ได้ตอบกลับไป

แต่ม่อไป๋กลับไม่ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย แถมยังลุกขึ้นไปเลื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ